Tuesday, October 28, 2008

मज आठवीते तू माऊली

दिवाळीचा सण थोर
सजवीतो घर दार
मांडतो दारापूढे
तेलदिव्यांच्या रांगोळी
पाहून दिव्यांची आवली
मज आठवीते तू माऊली ।


आठवीता दिवाळी
मनी दाटते तूझे रूप
चैतन्याने ओतप्रोत
तूझा घरातील वावर
उजेडात पणतीच्या
तूझी तेजाळते सावली
मज आठवीते तू माऊली ।

जरी आज दूर पोटासाठी
जाउ दिलेस तु मला
माहीत मला अन तूलाही
आहे ते माझ्याच भल्यासाठी
झाली चार वर्षे पाहुनी तूला
जिव होतोय ग वरखाली
मज आठवीते तू माऊली ।

आज सुख लोळती पायापशी
तरी जीव मायेचा उपाशी
तुज भेटाया झुरतो मी
का न ठेवले तू मला
ग आई तूझ्या पदराखाली
मज आठवीते तू माऊली ।

Friday, October 24, 2008

!...... चातकाची हाक.......!

आले आले घन-मेघ हे दाटून
पुन्हा आला श्रावण एकदा फ़िरून

भिजवीली माती दरवळे सुगंध
नाचती पाखरं एकरूप होवून

गरजला नभातूनी हा नाचला रानभर
सैदामीनी गाई गाणे नभास बिलगून

टपोर्‍या थेंबानी शहारले अंग अंग
सरीत पावसाच्या हरपले भान

तापल्या धरेवर गारव्याची पखरण
थबकल्या मनावर आशेचे किरण

बरसणार्‍या क्षणात उभा हात पसरून

येना सये अता ते पाश दुर सारून

नसे मल्हार जरी कमी न मझी साद
झणी ये धावत ही चातकाची हाक।

--
मंदार हिंगणे
२३/१०/२००८

Saturday, October 4, 2008

ऒर हमे मंजीलोसे वास्ता था |

न खुदासे शिकायत थी न तकदीरोंसे वास्ता
चले थे जहांपे वो मेरा अकेलेका ही था रास्ता

चलते चलते युहीं, मुकाम तो कयी गुजरे गये
पर, मंजर की चाहमै हम रास्तोंसे दूर न गये

खूशबू जैसे कयी लोग हमे तो राहों मै मिले
खूशकिस्म्त है हम, वो थोडी दूर तो साथ चले

तमाम उम्र कोन यहां किसका साथ देगा
लेकीन ये न कम था, थोडी देर तो उनसे मूखातीव थे

वो तो एक शब की मुलाकात थी,
नशेमै थे हम तुम, कल की किसे खबर थी

दि तो थी उन्होने दस्तक मेरे दिल पर ;
अब तो किसी ऒर की आहट है मेरी जिंदगी पर

रात के साये मै तुटा वो बेहोशीका आलम था ;
जाग रहे थे चिराग राहों के, ऒर हमे मंजीलोसे वास्ता था

मंदार
27-09-2008