मी शांत
तरी प्रशांत
मुख हासरे
उरी आकांत
मला वेदना
भंगली अर्चना
थांबला दिन
संपली आलापना
वेसेवरी एका
थांबलो पुन्हा
प्रवेश ना मिळाला
काय माझा गुन्हा
भ्रष्टीत मला
केले सांगा कुणी
माणुसास आज
माणुसकीची उणे
टाकाऊ मी परी
नव्हे शिळे अन्न
माणसा परीस तरी
माणुसकीस आसन्न
गावतल्या मंदीरात
मिळे माणुसकीचे न्यान
संपताच पोथी - पुराण
सर्व सर्व कोरडे पाषाण
बाटलेला जरी
मला अभिमान आहे
खोट्या पावीत्र्याची
मला कीव आहे
--
मंदार (साद मनाची)
०७-१२-२००९
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment