सह्र्दय गदिमां ची माफ़ि मागून .... ।
मूळ गीत:
नको करुस वल्गना रावणा निशाचरा !
समूर्त रामकिर्ती मी न्यात हे सूरासूरा..
विडंबन :
नको करूस वल्गना दारूड्या मयवरा !
सर्व जगमान्य ती न्यात घे निशाचरा
झिंगण्यास योग्य ती परकाया प्रवेशता
घोट घे तू माणसा झणी फ़िरून एकदा
लाज राख दारूची चिंग तू जरी खरा
जिथे तिथे दिसे मला लोकमान्य जाम तो
स्वप्नी ये उशातळी मदमस्त धाम तो
कल्पनेत पूजीतो त्याच एक मय-करा
योग्य अनेकास ती, मानले तीच्या गूणा
परत जातो धूंद मी मयशाळेस एकदा
तरणे ज्यात डूंबूनी एक ही तीची अदा
घोट घेता अंतरी, उसळते ही दामीनी
भडकते आस ती उदरात ओतूनी
जा तरी पीत तू घेउनी तूझ्या करा
नयनबाणही कधी चूकेल घाव घालीता
क्षणही होश ना तूला दारू हीच प्राशीता
भूलवी तूला अशी जणू जादू की मंतरा
ठाकता तूझ्यापूढे छंदमूक्त जाम तो
ठेवणार होश ना असा मस्त बाण तो
तरल जामधूंद तू, विचार हा करी जरा
बघेन धूंदजाम मी बेवड्या तूझ्या मूखा
मूक्त पंख लाउनी उडसी तू सूखीसूखा
भारमूक्त होऊ दे एकवार अंतरा
--
मंदार
25-08-09
Wednesday, October 7, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment